Powrót do nawrócenia
Słownik tłumaczy, iż nawrócenie polega na uznaniu zła, które się popełniło plus podjęciu decyzji o tym, iżby tego negacja logiczna powtarzać. Oczywiście owo słuszne, aliści do wnętrza Piśmie św. greckie wyraz oznaczające nawrócenie, metanoia, ma o wiele szersze znaczenie. Oznacza ono zmianę myślenia, która z kolei prowadzi do zmiany sposobu działania plus reagowania w naszym życiu. Przed Chrystusem nawrócenie oznaczało ponowne pojawienie się aż do przestrzegania Prawa – poważanie tego, co ono mówi, dodatkowo stanięcie w środku posłuszeństwie przy niego. Ale Jezus, rozpoczynając swoją publiczną inicjatywa, powiedział: „Nawracajcie się zaś wierzcie w środku Ewangelię”. On sprawił, iż te dwójka aspekty – Prawo tudzież opium na rzecz ludu – ustawiczny się jednością, a nawrócenie miało po pewnym czasie oznaczać nie tyle stosunek z powrotem, tak jak pójście aż do przodu. Dobra Nowina jest czymś, do wnętrza co wkraczamy wskroś wiarę. To rola głosili później apostołowie w środku dniu zesłania Ducha Świętego: „Nawróćcie się – powiedział aż do nich Piotr – zaś niech ktokolwiek z was ochrzci się do wnętrza miano Jezusa Chrystusa na rozgrzeszenie grzechów waszych, natomiast weźmiecie do wnętrza darze Ducha Świętego” (Dz 2, 38). Co dlatego składa się na nasze nawrócenie? TRZY KROKI DO NAWRÓCENIA1. Przyjęcie zbawczej miłości Jezusa Chrystusa, podjęcie decyzji o przyjęciu Go jako swojego Pana oraz życiu jako Jego uczeń. Jednocześnie jest to największe rutyna wolności, jaka jest nam dana. 2. Żal w środku grzechy. Grzech owo nieposłuszeństwo pod Boga, toteż powinniśmy żałować, podczas jak go popełniamy. Jednak tęsknota spośród powodu grzechów to wciąż negacja logiczna nawrócenie – jest nim wówczas odbiór życia, w którym nie ma już potępienia. Nie chodzi tedy o czucie smutku (samo do wnętrza sobie destrukcyjne), aliści o smutek, który prowadzi do przemiany serca. Spowiedź jest wyrazem nawrócenia a jest konieczna do tego, abyśmy mogli wtrącić do porządku naszą relację z Bogiem, wobec tego ów sakrament jest dla nas wielkim darem. Uczciwe przyznanie się dodatkowo wyznanie naszych grzechów rozpoczyna się od pracy Ducha Świętego w środku nas, który prowadzi do przyjęcia przebaczenia dodatkowo aż do przemiany naszego serca.Jednak wiele osób wyznaje ciągle te same grzechy również negacja logiczna widzi żadnej poprawy. Wierzy, iż zostały im one przebaczone, niemniej jednak jest jakaś kula u nogi, która negacja logiczna pozwala im pozwolić mocy nawrócenia. A to naprowadza nas na trzeci zasięg nawrócenia.3. Uwolnienie odkąd zwodzenia. Częścią każdego grzechu jest zwodzenie, co Jezus potwierdził na krzyżu, mówiąc: „Ojcze, przebacz im, gdyż nie wiedzą, co czynią”. Po ludzku wiemy do utraty sił wiele, aby uznać obligacja wewnątrz wszelkie zło, jakie uczyniliśmy. Jednak nie jesteśmy aż do końca świadomi tego, co pociąga wewnątrz sobą polski grzech. Nie rozumiemy w środku pełni, jakże ogromnie obrażamy Boga, na sposób ranimy samych siebie oraz jakże nadzwyczaj szkodzimy innym. Gdybyśmy to zobaczyli, o wiele mniej byśmy grzeszyli. A negacja logiczna widzimy, skutkiem tego iż zgred kłamstwa przyczynia się (pośrednio albo explicite) aż do naszego grzechu. Zachęcam do nadzwyczaj ważnej refleksji: gdy kant natomiast zwodzenie złego ducha działa w moim życiu. Ta rozum jest niezwykle istotna, ponieważ wystawienie pokus na światło Boże jest na rzecz nas drogą do wolności w środku Chrystusie.NA WŁASNEJ SKÓRZE… 40 lat temu, do wnętrza 1970 r. osobiście doświadczyłem chrztu do wnętrza Duchu Świętym i spotkałem Jezusa. Zacząłem wówczas odczytywać Pismo św. a kiedy przeczytałem Nowy Testament – uświadomiłem sobie, że wiele z niego nie rozumiem. W kto strategia ci wszyscy społeczeństwo, o których jest mowa w Ewangelii, byli uwalniani za pomocą Jezusa z mocy złego ducha? Jednak był we mnie w tym momencie Duch Święty, w takim razie wiedziałem, że owo, co czytam, jest prawdą.Niedługo w dalszym ciągu przyjechał do mnie należący do mnie kolega, który był w owym czasie wewnątrz seminarium, oraz powiedział, iż w ciągu spotkania modlitewnego modlono się wewnątrz niego zaś został uwolniony. Nie rozumiałem, co pył na myśli. Powiedział mi, iż puder rzecz spośród masturbacją – wyznawał owo, rozmawiał o tym problemie spośród kierownikiem duchowym, stosował się do wszystkich jego wskazówek, jednakże wciąż był sprzężony tym grzechem. Wtedy pomodlono się zbytnio niego zaś… w tym momencie jest wolny. To mnie zszokowało! Pomyślałem, iż gdyby to prawdziwość, owo wiele rzeczy w środku moim życiu wymaga takiej modlitwy, również jest jeszcze bezlik innych ludzi, którym wolno by w środku ten podejście pomóc. I nie inaczej, metodą prób tudzież błędów, zacząłem dążyć drogi pod adresem uwolnieniu.Kilka lat po doświadczeniu chrztu w Duchu Świętym odczułem, że potrzebuję coraz więcej uzdrowienia. I tak, Bóg okazał mi łaskę zaś pewne osoby modliły się za mnie, abym mógł doznać wewnętrznego uzdrowienia wewnątrz relacji z moim ojcem. Owoce tej modlitwy mnie zaskoczyły – zauważyłem, iż jest we mnie więcej odwagi, jak mówię aż do dużych grup ludzi. Nie byłem wcześniej no nieczynny natomiast z zaprzątniętą uwagą na sobie. Zrozumiałem później, iż Bóg ma program pod naszego życia, atoli taki odwzorowanie ma również szatan. To płeć brzydka chciał, abym żył zajęty lękiem a w życiu nie podjął tego, co przeznaczył mi Bóg. Dlatego doszedłem aż do wniosku, iż potrzebuję uzdrowienia na głębszym poziomie dodatkowo… uwolnienia. NIE TYLKO KRĘGOSŁUP Gdy w 1985 r. pojechałem na konferencję – Pan zaczął rozdrabniać moje serce. Wiernie służyłem Panu, byłem liderem wspólnoty, robiłem pełnia, co do mnie należało, również postępowałem w zasadzie, niemniej jednak… moje silnik oziębło. Zawsze myślałem o sobie jako o synu marnotrawnym, który powrócił aż do domu Ojca, atoli w tamtym miejscu Pan Bóg zaczął mi objawiać także grzechy „starszego brata”. Bóg po trafienie dodatkowy skruszył moje czerwień tudzież doprowadził mnie aż do łez. Dzięki tym doświadczeniom powstała moja pierwsza pozycja bibliograficzna – „Powrót starszego brata”, która mówi o grzechach serca, o osądzie, o krytyce oraz poczuciu wyższości.Podczas konferencji spotkałem pewnego księdza, o którym wiedziałem, iż modli się o uwolnienie. Pomyślałem sobie: A, co w tamtym miejscu, pójdę aż do niego. Najbardziej skłonił mnie aż do tego smutek kręgosłupa, który w wielu przypadkach dokuczał mi przed różnymi ważnymi wydarzeniami, toteż także zaś wtedy.Gdy w toku tej modlitwy przedstawiciel kleru mnie zapytał, co mi się przydarzyło – odpowiedziałem spontanicznie, negacja logiczna tak bardzo duża liczba z głowy, co z serca, że do wnętrza pierwszej klasie zostałem upokorzony przed całą klasą. Wtedy poprowadził nade mną modlitwę uwolnienia natomiast wyrzeczenia się zła. Kiedy stanął w środku autorytecie Jezusa, sprzeciwiając się szatanowi – poczułem, że jest ociupinę w obrębie mnie, co uważałem zbytnio akt siebie samego, natomiast współcześnie to ze mnie wychodzi! I naraz stałem się wolny. Ksiądz nazwał to „garść” odrzuceniem, zatem wyrzekłem się odrzucenia, i Pan mnie uwolnił. Zobaczyłem wobec tego, jak bardzo czynów wewnątrz moim życiu było popełnionych spośród lęku przed odrzuceniem – niczym wiele zamknięcia się w środku sobie, chronienia samego siebie, jakże wiele egoizmu... Myślę, że ów przypadek pomoże nam rozeznać się, dlaczego ujście odkąd zwodzenia prowadzi nas aż do nawrócenia. To kłamstwa, do wnętrza które uwierzyliśmy i które nosimy w środku sobie –sprawiają, że jesteśmy zamknięci dodatkowo nie umiemy zgodzić się miłości Boga. Już samo noeza tego, co jest wewnątrz naszym sercu – daje wolność. Czasem to, co wewnątrz sobie nosimy, wydaje się naszym przyjacielem. Niektórych rzeczy trzymamy się kurczowo, dlatego wyrzeczenie się ich być może strzelać spośród ucha się nam ryzykowne. Tak się do nich przyzwyczailiśmy, iż boimy się, jacy będziemy, kiedy odrzucimy owo wszystko. Dlatego musimy gardłować Boga o odkrycie prawdy o nas – natomiast prawdziwość wyzwala!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, iż chyba że od chwili Ciebie odejdzie, owo nieco lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — do wnętrza tylna część, wewnątrz bok, ponownie w czoło — wzdłuż i wszerz jej wszystko dolega okrutnie. A przed chwilą Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od momentu nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz również mówisz: „Biegnijcie — Ja was zawierać będę, Ja was powiodę, Ja was w tamtym miejscu poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza fortuna człowieka, jest błądzenie prowadzące do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili gdy owce, każdy spośród nas się obrócił pod adresem własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, aż do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli życzenie plus zamiłowanie tudzież wygasało w środku nich żywot” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako wymowa podatna na złudzenia, w których potrafi wytrwać uparcie, aż aż do tragicznego finału. Podobnie jakim sposobem jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — księżulo budujący tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w środku strachu, wiedząc, że struktura dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: wieża wali się z hukiem, niszcząc kościół tudzież okoliczne domy, tudzież pan tenże popada w obłęd.Grzech objawia się jako opętańczy bieg aż do przepaści (w środku przekonaniu, że podążam aż do krainy szczęścia) albo jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku homo sapiens łamie sobie kości. Iluzja szczęścia skoro jest gdy błona fotograficzna wyświetlany na ścianie. Gdy ktokolwiek usiłuje wskoczyć w środku jego środek, wali głową do wnętrza mur. Gdy chochlik stwarzał poświęcony Antoniemu iluzje ponętnej kobiety w środku jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, iż jest wciągany w środku grę pozorów, która ma rozdzielić jego lojalność Bogu dodatkowo odnieść zwycięstwo nieustępliwe zapał podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — gość pogrąża się wewnątrz rozpaczy, osamotnieniu natomiast poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, iż ściganie zbyt tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na bezdroże:W nawróceniu pierwszą sprawą jest wziętość własnego stanu. Człowiek potrafi latami uśmierzać boleść przeżytej katastrofy również powoływać aż do życia sobie bytowanie na dnie przepaści. Pomaga mu w tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie odczuwać pogruchotanych kości. Te środki zaradcze nadal w wyższym stopniu pustoszą niematerialny organizm człowieka, zamieniając go w środku snujące się widmo. Ich przeróżny arsenał sprowadza się do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, a tym samym od Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu oraz jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących również pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo impresja słabości i niemocy autentycznego powrotu aż do Boga. Lęk, że w życiu negacja logiczna uda mi się odnieść zwycięstwo ogromnego dystansu, kto wyznacza moje no tak dalekie odejście. Być być może to właśnie sprawdzian stało się udziałem Judasza, jaki do wnętrza swoim osamotnieniu uznał, że negacja logiczna istnieje w tej chwili szlak komunikacyjny powrotu. Zbyt w znacznym stopniu odszedłem, bym był do wnętrza stanie powiadać: cała wstecz!Druga nastawienie owo ogromne wrażenie winy, odbierające pragnienie do życia dodatkowo wycena aż do siebie. Człowiek naprawdę niezwykle koncentruje się na własnym upadku, że jego ciemno przysłania mu łaska Boga.Czasem w środku prawdziwym przeżyciu żalu w środku grzechy przeszkadza psychiczne poczucie winy, w którym w siedlisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że spośród powodu naszych pomyłek również złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem egzystować taki nienormalny? Jak mogłem to uczynić? Jak mogłem owo zakomunikować?Trzecia stanowisko to szwung zrobienia gruntownego porządku w swoim życiu moralnym tudzież religijnym oparta raz w ciągu razem na wierze, iż wszystko da się przepracować a uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie swoją drogą niejednokrotnie z lęku przedtem zatratą siebie do wnętrza grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być prawdopodobnie ta budowa ciała rodzi się z poczucia, iż jeżeli mam zasłużyć na Bożą namiętność, muszę pokazać się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest pozbawienie myślenia o nawróceniu jako drodze, na której do końca życia będzie się w środku człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma jako że takiego momentu, w środku którym moglibyśmy relacjonować: — Dziękuję Ci, Boże, że jestem nie inaczej doskonały. Przypowieść o celniku a faryzeuszu stanowi uwaga zanim postawą definitywnego zwycięzcy do wnętrza duchowych bojach.Poszukajmy w słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na gruntownie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się wewnątrz duszy Augustyna, ma swoje korzenie wewnątrz odkryciu zasadniczego na rzecz chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi aż do grzesznika, aby rozdziawić mu oczy na jakość, do wnętrza jakim się znajduje. Przychodzi, aby wywyższyć go na własnych rękach spośród piekła, do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności wobec grzeszniku jest zgromadzenie z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest krańcowo mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — negacja logiczna kochanków, choć mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się niczym w zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w środku rozpaczliwym oczekiwaniu, że tym wszystkiego się uda, iż znajdzie właściwego mężczyznę, zarzewie, które ją napoi. Rozmowa z Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wynaleźć własne zagubienie, negacja logiczna czując się przy tym potępioną. Droga przychodzi do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych natychmiast na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła obrać kierunek aż do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą i życiem; oblekając się w padlina, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj dodatkowo szukaj kochany, abyś doszedł do prawdy natomiast życia”. Nie owo ci powiedziano. Wstań, leniwcze, wybieg sama do ciebie przyszła dodatkowo śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię dosłownie obudziła! Wstań tudzież chodź!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, iż chyba że od chwili Ciebie odejdzie, owo nieco lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — do wnętrza tylna część, wewnątrz bok, ponownie w czoło — wzdłuż i wszerz jej wszystko dolega okrutnie. A przed chwilą Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od momentu nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz również mówisz: „Biegnijcie — Ja was zawierać będę, Ja was powiodę, Ja was w tamtym miejscu poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza fortuna człowieka, jest błądzenie prowadzące do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili gdy owce, każdy spośród nas się obrócił pod adresem własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, aż do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli życzenie plus zamiłowanie tudzież wygasało w środku nich żywot” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako wymowa podatna na złudzenia, w których potrafi wytrwać uparcie, aż aż do tragicznego finału. Podobnie jakim sposobem jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — księżulo budujący tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w środku strachu, wiedząc, że struktura dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: wieża wali się z hukiem, niszcząc kościół tudzież okoliczne domy, tudzież pan tenże popada w obłęd.Grzech objawia się jako opętańczy bieg aż do przepaści (w środku przekonaniu, że podążam aż do krainy szczęścia) albo jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku homo sapiens łamie sobie kości. Iluzja szczęścia skoro jest gdy błona fotograficzna wyświetlany na ścianie. Gdy ktokolwiek usiłuje wskoczyć w środku jego środek, wali głową do wnętrza mur. Gdy chochlik stwarzał poświęcony Antoniemu iluzje ponętnej kobiety w środku jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, iż jest wciągany w środku grę pozorów, która ma rozdzielić jego lojalność Bogu dodatkowo odnieść zwycięstwo nieustępliwe zapał podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — gość pogrąża się wewnątrz rozpaczy, osamotnieniu natomiast poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, iż ściganie zbyt tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na bezdroże:W nawróceniu pierwszą sprawą jest wziętość własnego stanu. Człowiek potrafi latami uśmierzać boleść przeżytej katastrofy również powoływać aż do życia sobie bytowanie na dnie przepaści. Pomaga mu w tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie odczuwać pogruchotanych kości. Te środki zaradcze nadal w wyższym stopniu pustoszą niematerialny organizm człowieka, zamieniając go w środku snujące się widmo. Ich przeróżny arsenał sprowadza się do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, a tym samym od Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu oraz jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących również pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo impresja słabości i niemocy autentycznego powrotu aż do Boga. Lęk, że w życiu negacja logiczna uda mi się odnieść zwycięstwo ogromnego dystansu, kto wyznacza moje no tak dalekie odejście. Być być może to właśnie sprawdzian stało się udziałem Judasza, jaki do wnętrza swoim osamotnieniu uznał, że negacja logiczna istnieje w tej chwili szlak komunikacyjny powrotu. Zbyt w znacznym stopniu odszedłem, bym był do wnętrza stanie powiadać: cała wstecz!Druga nastawienie owo ogromne wrażenie winy, odbierające pragnienie do życia dodatkowo wycena aż do siebie. Człowiek naprawdę niezwykle koncentruje się na własnym upadku, że jego ciemno przysłania mu łaska Boga.Czasem w środku prawdziwym przeżyciu żalu w środku grzechy przeszkadza psychiczne poczucie winy, w którym w siedlisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że spośród powodu naszych pomyłek również złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem egzystować taki nienormalny? Jak mogłem to uczynić? Jak mogłem owo zakomunikować?Trzecia stanowisko to szwung zrobienia gruntownego porządku w swoim życiu moralnym tudzież religijnym oparta raz w ciągu razem na wierze, iż wszystko da się przepracować a uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie swoją drogą niejednokrotnie z lęku przedtem zatratą siebie do wnętrza grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być prawdopodobnie ta budowa ciała rodzi się z poczucia, iż jeżeli mam zasłużyć na Bożą namiętność, muszę pokazać się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest pozbawienie myślenia o nawróceniu jako drodze, na której do końca życia będzie się w środku człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma jako że takiego momentu, w środku którym moglibyśmy relacjonować: — Dziękuję Ci, Boże, że jestem nie inaczej doskonały. Przypowieść o celniku a faryzeuszu stanowi uwaga zanim postawą definitywnego zwycięzcy do wnętrza duchowych bojach.Poszukajmy w słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na gruntownie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się wewnątrz duszy Augustyna, ma swoje korzenie wewnątrz odkryciu zasadniczego na rzecz chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi aż do grzesznika, aby rozdziawić mu oczy na jakość, do wnętrza jakim się znajduje. Przychodzi, aby wywyższyć go na własnych rękach spośród piekła, do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności wobec grzeszniku jest zgromadzenie z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest krańcowo mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — negacja logiczna kochanków, choć mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się niczym w zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w środku rozpaczliwym oczekiwaniu, że tym wszystkiego się uda, iż znajdzie właściwego mężczyznę, zarzewie, które ją napoi. Rozmowa z Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wynaleźć własne zagubienie, negacja logiczna czując się przy tym potępioną. Droga przychodzi do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych natychmiast na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła obrać kierunek aż do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą i życiem; oblekając się w padlina, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj dodatkowo szukaj kochany, abyś doszedł do prawdy natomiast życia”. Nie owo ci powiedziano. Wstań, leniwcze, wybieg sama do ciebie przyszła dodatkowo śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię dosłownie obudziła! Wstań tudzież chodź!
Komentarze
Prześlij komentarz